QUIMANO

Quimano was 3 jaar toen hij niet kon weerstaan aan het St. Janskruid. Hij moest hier toch wel even van kunnen proeven. Helaas moest hij het achteraf ook bekopen. Hij werd ziek, koorts, buikpijn, geen eetlust meer, en zo sloeg het gif van de bloem ondertussen ook op zijn zenuwbanen. Hierdoor ontstond een heel gekke trek in de beide achterbenen. Een hanentreed zoals velen het in de volksmond zouden noemen, ¨maar dan aan beide benen ?¨. De dierenartsen hadden hier geen goed oog in en zo deed Quimano zijn goede afstamming van Kannan en Thunder van ’t Zoete er niet meer toe. ¨Hier komt niks meer van¨ was de conclusie. 

Ik was nog volop bezig met mijn opleiding als Sportmasseur voor paarden als de eigenaar van Quimano, Stefan mij aansprak. Hij vertelde me de info zoals ik hierboven omschrijf en vroeg me om langs te komen, waar ik geen seconde over twijfelde. Ik was maar al te nieuwsgierig wat ik allemaal zou tegenkomen tijdens de massage. Voor mij een heel mooi leerproces, en dat werd het ook.

Mijn eerste ontmoeting met Quimano was geweldig. Ik zag ondertussen een 4 jarige mooie donkerbruine reus van 1m75 met zeer zachte ogen naar me kijken. De klik was er en we gingen meteen aan de slag. Mijn vingers gleden door zijn spieren en ik voelde van alles onder mijn vingertoppen, al heel snel begreep hij waar ik mee bezig was en waren we vanaf de eerste massage als een team samen aan het werken. Het resultaat na 1 massage was dan ook voor mij verschieten. Gelukkig had ik voor de massage een foto gemaakt en erna, het verschil wat daarop te zien is deed mezelf even perplex staan. Ik moest hiermee doorgaan, mijn buikgevoel vertelde mij dat de verkeerde conclusie werd getrokken, ¨Hier komt zeker nog wat van¨. 

Wekelijks kwam ik langs en gingen we samen aan de slag. Hij verbeterde met de week.  Quimano moest nu aan het werk, zo kreeg ook Stefan huiswerk van mij, Quimano zal wekelijks min. 2 keer aan de longe moeten lopen. Het was tijd dat we gingen werken aan zijn spieropbouw. Ondertussen maakte het bloedonderzoek ons ook al veel wijzer waaruit we meer inzicht kregen of zijn waarden in orde waren. Zo hebben wij zijn vochtbalans ook moeten opdrijven door slobber bij te geven, de lever gezuiverd met Maria Distelkruid en vit E bij te geven. De vochtbalans bij een paard is heel belangrijk en maakte zeker in dit verhaal nog maar eens een groot verschil.

Hij was klaar voor het echte werk, hij had ondertussen een zeer goede balans en zijn spieren voelde aan als boter. Hij was heel bewust van elk deel dat er zich in zijn lichaam afspeelde.

 Al was het zadel op hem niet zo spannend, een ruiter vond hij toch heel wat spannender. Door de spanning die dit in het begin met zich meebracht kreeg hij even een kleine terugslag en nam de tik terug meer toe. Dit kwam voornamelijk door het billenknijpen en de spanning die zich dan weer verder in de spieren opbouwde waardoor de zenuw getriggerd werd. Na elke rit zette ik mijn handen dan ook in zijn billen om deze terug los te maken en de spanning eraf te halen. Maar ook hier was hij weer enorm snel mee vertrokken en viel de spanning er al snel vanaf na enkele keren onder het zadel. 

De ontwikkeling van zijn balans en goed evenwicht was dan ook prachtig om getuigen van te zijn. Eveneens bij het vrijspringen van hem, mochten we deze evolutie getuigen.  De manier hoe je dit paard zag opleven, alsof zijn bloed hem liet weten dat hij hiervoor gemaakt is. Dit is wie hij is, het staat in zijn DNA geschreven, zijn ogen stralen van enthousiasme. 

Quimano is dus op een paar maanden enorm vooruit gegaan en zit anatomisch en spiergerelateerd goed in elkaar. De geleiding van de beschadigde zenuwbaan is nog niet optimaal genoeg, en manueel is dit niet te bereiken. Maar daar is dan Equery weer de ideale oplossing voor. 1 Behandeling om te proberen. Of hij genoten heeft? Wees maar zeker! Dit liet hij duidelijk merken door te geeuwen, af te kauwen en zelfs te beginnen stretchen.  jawel we zien duidelijk na de behandeling dat hij getriggerd is geweest aan de zenuw, want de trek neemt toe. Maar de dag erna loopt hij als een klokje. 

De kans die Stefan me heeft gegeven om met zijn paard dit leerproces te mogen doormaken was uniek. Quimano heeft me veel bijgebracht maar heeft me vooral laten zien dat mijn hart in dit beroep ligt. Neen ons verhaal stopt hier niet. We zijn nog volop bezig en gaan het onderste uit de kan halen. Blijf je graag op de hoogte van dit boeiende verhaal, blijf ons dan zeker volgen.